Van Chicks With Dicks naar Travestiecabaret: Travestiecabaret Amsterdam bestaat 25 jaar. Al sinds 1993 presenteren de ‘dames’ en enkele heren sprankelende theatershows vol glitter en glamour. Live gezongen liedjes, zelfgeschreven of bewerkt, cabareteske sketches, variëté. Liefst met een vette knipoog en een vleugje oh-la-la… Coco Coquette, die al vanaf het begin betrokken is bij, toen nog, Chicks With Dicks, kent het naadje van de kous.
Hoe is t allemaal begonnen?
“Na het overlijden van Hellun Zelluf in 1992 viel de travestie in het uitgaansleven een beetje weg en die avondjes werden node gemist. Diva’s als Vera Springveer en Dolly Bellefleur gingen hun eigen weg; solo het theater in. Mizz Mopsie, partner van Hellun Zelluf, had inmiddels al wat clubavonden georganiseerd -in de toenmalige discotheek Steps- met als thema ‘Club Wigwam presents: Chicks With Dicks’. Dit is verder uitgebouwd naar een maandelijkse avond in de Mazzo aan de Rozengracht ‘Chicks With Dicks present: Club Wigwam’. Ons concept: grappige travestieoptredens in een leuke sfeer. En dat doen we 25 jaar later nog steeds; ik had het echt nooit verwacht.”
Jullie hadden zelfs Amanda Lear op bezoek…
“Mizz Mopsie kende mij al en vroeg of ik zin had om samen met anderen (Dé Coupé en Wilma de Vries) Club Wigwam te hosten met elke maand een ander thema. De eerste avond was meteen raak. Op de flyer stond:’guest appearance Amanda Lear’ en dan piepklein ‘look-a-like contest’. Rijen fans voor de deur, tot uit Brabant kwamen ze voor die fameuze discoqueen uit de 70ties met androgyne trekjes. Het leverde ons behalve klachten, een hilarische sketch op bij het tv-programma ‘Ook dat nog!’ en onze naam was gevestigd.”
Hoe zit dat met die dicks?
“Chicks With Dicks was een geuzennaam. Die naam werkte goed in het nachtcircuit. Maar toen we meer in gevestigde theaters optraden wekte die naam regelmatig verkeerde verwachtingen. Want alles bleef bij het nette, al gaf Mizz Mopsie wel eens een inkijkje onder haar ultrakorte rokje. Toen we vaker op tv kwamen hebben we langzamerhand onze naam veranderd in Travestiecabaret Amsterdam.”
Van club naar theater (en tv)
“De optredens bij de clubavonden in de Mazzo werden steeds theatraler en zo ontstond het idee voor een avondvullende voorstelling. Eerst is de Mazzo en later zelfs in de bovenzaal van de Stadsschouwburg, tijdens Europride in 1994. Vervolgens streken we neer in het Comedy Club aan het Max Euweplein. Maar dat minipodium was zo klein, dat we er soms niet eens met z’n allen op pasten.
Ik ging op zoek naar een nieuwe plek. Maar leuke, intieme theatertjes zijn er niet veel in Amsterdam. Winston Kingdom in de Warmoesstraat had die sfeer. Op vrijdag en later de zondagavond waren we welkom. En na afloop van onze show begon Club Vegas van Erin Tasmania, dat sloot perfect aan. 20 jaar hebben we er onze shows gegeven. En nu is de Winston Kingdom niet meer en verbouwd tot het zoveelste toeristenrestaurant. Inmiddels staan we ook al weer 10 jaar regelmatig in Casa Rosso. Dit theater past helemaal bij ons. In december staan we er weer elke zondagmiddag. En voor onze jaarlijkse show EuroSongTravestival in mei hebben we ook een nieuwe, prima plek: zaal Volta.”
Sterren kwamen en gingen…
“Vele sterren hebben op ons podium gestaan maar enkele wil ik bij naam noemen: Molly Strychnine, zij is al bijna vanaf het begin van de partij is en wijlen Jet Lag die samen met mij jarenlang de ‘kar’ heeft getrokken. Met Jet maakte ik uitstapjes naar tv: Nachtsuite, Life&Cooking, De Zwakste Schakel, Paul de Leeuw, Joop van den Ende tot een maandelijks item op TV Noord-Holland. Ik mis Jet nog steeds. En laat ik onze mensen achter de schermen niet vergeten; ze verzetten bergen werk. Je ziet ze niet altijd maar ze zijn er wel!”
25 jaar in de travestiewereld klinkt als een eeuwigheid…
“Gelukkig komen er regelmatig nieuwe -en jonge- sterren bij. Niet alleen drag, ook variëté zoals paaldans en magie. Zo blijft ons programma afwisselend. Belangrijk vind ik dat we lol met elkaar hebben (en dat je je tekst goed kent). Ons plezier in de kleedkamer straalt vanuit het podium de zaal in. Zo geven we onze bezoekers een fijne middag of avond, al 25 jaar lang!”