Diederik Leebeek | Gay & Night | juni 2000

Als leading lady van trava-cabaretgroep Chicks With Dicks voorziet ze de Amsterdammers en toeristen al jarenlang van onverantwoord amusement. Maar tapdansen, zingen, liedjes schrijven en presenteren is nog niet genoeg voor Coco Coquette. Sinds kort laat de veelzijdige trava-artieste zich op het toneel doorzagen!

Wanneer stapte je voor het eerst in een jurk?
‘Toevallig vond ik laatst een travestiefoto van mezelf als zevenjarig jongetje. Ik herinner me inderdaad dat ik me regelmatig als dametje verkleedde dankzij m’n moeders verkleedkist. Behalve die verkleedkist had ik ook een goocheldoos en later ben ik ook gaan tapdansen. Het zat er dus blijkbaar al jong in.’

Hoe kwam je van de verkleedkist en goocheldoos in de travestie-wereld terecht?
‘Het is eigenlijk de schuld van Dolly Bellefleur. Zij wist dat ik wel eens iets deed in een jurk op feestjes van vrienden. ‘Je kunt goochelen en tapdansen. Waarom doe je niet mee aan de travestieshows in het Anthonytheater?’ zei ze tegen me. Eerst zag ik dat helemaal niet zitten, maar Dolly kreeg me toch zo ver. De eerste keer presenteerde ik alleen de loterij in de pauze en werd ik al snel bekend als Coco Lotto. Niet lang daarna ging ik goochelen en tapdansen tussen de verschillende acts door. Iedere keer als ik opkwam wist het publiek dat er weer een goochelact aankwam en begon men spontaan te applaudiseren. Daardoor groeide mijn zelfvertrouwen en begon ik travestiecabaret steeds leuker te vinden.’

Je staat inmiddels al jarenlang op het podium met de Chicks With Dicks. Zou je niet liever solo willen gaan?
‘Het leuke van een groep is dat je elkaar feedback kunt geven. Voor het publiek is het ook leuker om verschillende types te zien. Je kunt met een groep een avondvullende show brengen zonder dat het eentonig wordt.
Officiëel bestaan de Chicks With Dicks uit Eileen Wayback, Jet Lag, Molly Strychnine en mijzelf, maar het is een vrijwilligerscollectief en iedereen kan komen en gaan wanneer hij wil. De laatste tijd doen Jet Lag en ik veel samen en dat werkt erg goed. We schrijven ook liedjes samen; de één doet zin A en de ander zin B. We liggen af en toe onder de tafel van het lachen.’

Hoe zijn de Chicks With Dicks ontstaan?
Het Anthonytheater werd gesloten en de groep met Dolly Bellefleur, Hellun Zelluf en Miss Mopsie viel een beetje uit elkaar. Met Hellun, Mopsie en Carla de Boer ben ik ook nog een tijdje doorgegaan met Club Chique in discotheek Mazzo. Hellun Zelluf had de gave om de meest uiteenlopende types, van Nickie Nicole tot en met Miss Mopsie, bij elkaar te brengen. Toen Hellun overleed heeft Miss Mopsie met mij en Dé Coupé de Chicks With Dicks opgericht.’

Is de trava-scene veranderd sinds het overlijden van Hellun Zelluf?
Ja, in Amsterdam hebben we allemaal kleine scene-tjes zonder enig verband. Ik hou alles wel een beetje in de gaten, maar ik voel me in de ene scene toch meer thuis dan in de andere. Eigenlijk mis ik toch een ruimte waar iedereen samen kan komen. Er is geen gezamenlijk podium meer. Dus het wachten is op iemand die dat weer leven kan inblazen. Ik denk dat MayDay dat in zich heeft, maar die moet dat natuurlijk wel willen.’

Je hebt onder andere het televisieprogramma Gay voor Twaalf gepresenteerd en werkte mee aan ‘In bed met Lisa’. Maar het meest bijzondere was toch wel de popconcerten van de Chicks in bluestempel Maloe Melo.
‘De ex-gitarist van Herman Brood vroeg ons om in het ruige bluescafé Maloe Melo op te treden met zijn live band. Maar dat is na drie keer al gestrand op de seks, drugs en rock en roll van de bandleden. Vooral de drugs zorgden voor problemen. Zo stond er iedere keer weer een nieuwe band en moesten we alle nummers steeds opnieuw instuderen.’

Moet een travestiet bitchy zijn?
‘Ik vind het belangrijk om een beetje van jezelf te laten zien, dan krijg je ook sneller de sympathie van het publiek. Wij hoeven ons niet zo nodig bitchy te profileren. Wat Dusty heeft bereikt de afgelopen jaren vind ik bijvoorbeeld best knap, maar uiteindelijk is haar type toch te bitchy naar mijn smaak. Maar misschien ben ik wel te lief. Coco is een lief, verlegen huisvrouwtje dat af en toe op het toneel lekker uit de band springt. Ze staat haar kunstjes te doen en geniet van de aandacht.’

Is er veel haat en nijd in de drag-scene?
‘Ik vraag het me af. We kunnen het wel eens uitproberen: stoppen we alle trava’s bij elkaar in een Big Sister huis. Ik ben heel erg benieuwd hoe dat gaat aflopen, ha,ha. Volgens mij zijn het stuk voor stuk verlegen mensen die zich op de bühne van de andere kant laten zien. Een trava is ook verplicht
om zichzelf een beetje te overstijgen op het podium en bepaalde elementen aan te dikken. Het bitchy gedrag van trava’s is vaak erg komisch. Zo heb ik vreselijk gelachen toen bleek dat mijn rol in de reclamespot voor Venco-drop veel commotie teweeg had gebracht. Blijkbaar hadden sommige trava’s al rondgebazuind dat zij de rol zouden krijgen. Toen ik het ineens bleek te zijn was het van: ‘Kind, je moet eens weten hoe blij ik voor je ben’. Maar ondertussen werd er stevig gebaald. Een ander reageerde ook leuk: ‘Ach, heb ze ook eens wat..’’

Alle Chicks-leden hebben een gewone baan. Heb je nooit overwogen je beroep te maken van de showbizz?
“Nee. Ik ben een laatbloeier. Ik was al dertig toen ik aan travestie ging doen. Misschien had ik het wel gedaan als ik jonger geweest was. Maar ik weet niet of ik elke dag in die rol van Coco zou kunnen stappen. Zo’n één, twee keer per week vind ik leuk en ik kijk er ook wel naar uit. Maar iedere dag in een jurk en dan ook nog eens reizen door het hele land zou ik niet willen. Dat schnabbelen op het platteland kost erg veel energie en je weet nooit waar je terecht komt.”

Heb je slechte ervaringen met optredens ‘in de provincie’?
“We hebben ooit in Reuzel opgetreden, een klein dorpje bij de Belgische grens in Brabant. Na de pauze was de dorpsjeugd inmiddels al flink aangeschoten.
Ze kwamen steeds meer naar voren en gingen echt aan ons zitten. Dat liep zo uit de hand dat we het optreden moesten afbreken. Toen we de disco via de achteruitgang wilden verlaten werden we opgewacht door een hele groep aangeschoten jongeren. Dus wij weer terug naar de kleedkamer. Uiteindelijk hebben we het dorp onder politiebegeleiding moeten verlaten. Maar ook als het goed gaat is het erg hard werken om het publiek voor je in te nemen en vraag je je af waarom je dit doet. Trouwens, ook in Amsterdam hebben we een keer de hulp van de politie moeten inroepen. Tijdens voetbalrellen op het Leidseplein stond de ME met paarden voor de deur van het Comedycafé om onze bezoekers te beschermen. Spannend was dat!”

Wat is het leukste dat je hebt meegemaakt in je travestie-carrière?
‘Dat was het moment dat ik de Venco-commercial in de bioscoop zag. Het was fantastisch om jezelf op dat grote scherm te zien en de zaal te horen lachen.’

Waar maakt Coco zich druk om?
‘Het toenemende geweld op straat. Dat je bij het minste of geringste een klap voor je kop krijgt en taxichauffeurs die elkaar te lijf gaan. We doen daar ook iets mee in de shows, zonder zwaar op de hand te worden.
Onze onderliggende boodschap is dat mensen iets meer van elkaar moeten houden en voor elkaar openstaan.’

Binnenkort kunnen we je op het podium zien als assistente van de goochelaar Mario Magic. Wat moeten we ons daarbij voorstellen?
‘Mario Magic is een professionele goochelaar met een jarenlange ervaring. Op het hoogtepunt van de act word ik doorgezaagd met een echte electrische cirkelzaag. Dat gaat gepaard met veel bloedvergieten, maar het komt allemaal weer goed. Ik speel niet alleen zijn assistente, maar tevens zijn moeder. Helaas ben ik een beetje onhandig, dus er gaat wel eens wat mis.

Vind je het niet erg om tweede viool te spelen als assistente?
Ik hoef niet de leidinggevende rol te hebben, ik voel me prima als aangeefster.’

Als goochelassistente sla je weer een nieuwe weg in. Hoe zie je de toekomst van Coco?
‘Tot nu toe heb ik steeds de dingen gedaan die op m’n weg kwamen en m’n eigen ideëen verwezenlijkt. Het is niet zo dat ik een carrière heb uitgestippeld of bepaalde dingen wilde bereiken. Zolang ik nieuwe ideëen blijf houden en er een leuke plek is om op te treden blijf ik doorgaan. Er moet natuurlijk wel publiek op af komen, ha, ha.. In Duitsland en Spanje zie je vrij oude trava’s nog erg leuke dingen doen, dus ik kan nog jaren mee. Het houdt niet op vanwege je leeftijd. Iedere keer als ik denk dat het afgelopen is met mijn trava-carrière, komt er toch weer iets op mijn pad. Ik zou het wel jammer vinden als Coco niet meer bestaat, maar ik zal altijd wel een manier vinden om m’n creativiteit te uiten.’

Mario Magic en Coco Coquette hebben opgetreden op het Goochelcongres 2000 van de Nederlandse Magische Unie (NMU) in theater De Meervaart, De Parade, tijdens Sail Amsterdam, Patronaat Haarlem en UIT-markt 200 met Toneelgroep Amsterdam. Informatie & boekingen via telefoonnummer: 020 – 412 14 20.